Moje zaimki to:

one/ich

(Formy niemęskoosobowe liczby mnogiej)

Przykłady użycia w zdaniu:

  • Myślę, że one są bardzo miłe, przyjacielskie i urzekające.
  • Tęsknię za ich śmiechem.
  • Chciałyśmy ich posłuchać.
  • Chciałyśmy posłuchać właśnie ich.
  • Napiszę do nich później.
  • Powiedziałyśmy im, że je lubimy.
  • Powiedziałyśmy to właśnie im.
  • To wszystko dzięki nim.
  • Spotkałyśmy je wczoraj.
  • Spotkałyśmy właśnie je.
  • Wycelowałyśmy w nie palcem.
  • Poszłyśmy z nimi do szkoły.
  • Rozmawialiśmy o nich ostatnio.
  • Chciałybyście pójść do kina?
  • Czy będziecie grały z nami?
  • Kiedy będziecie mogły się z nami spotkać?
  • Gdy byłyśmy w domu, zaczęłyśmy gotować.
  • Dostałyśmy wyniki egzaminu i jesteśmy z nich zadowolone.
  • Wszystkie z nich chciały czego innego.
  • To miło, że nas państwo odwiedzają.
  • Czy będą państwo kontynuować subskrypcję?
Form one/ich używa 4,9% osób niebinarnych.
Dane na podstawie Niebinarnego Spisu Powszechnego 2024.

Odmiana:

Mianownik Dopełniacz Celownik Biernik Narzędnik Miejscownik
one ich / ich / nich im / im / nim je / je / nie nimi nich

Skąd w polszczyźnie tyle różnych form zaimków? Zapraszamy do lektury artykułu: Co warto wiedzieć o używaniu (i tworzeniu) zaimków?

1 os. 2 os. 3 os. Przymiotniki
ały ały ły e

Udostępnij:

Przykłady z tekstów kultury:

Formy niemęskoosobowe liczby mnogiej (one/ich)

  • One Day at a Time, sezon 2 odcinek 3 „Kwestia zaimków”, 2018

    • – Rozmawiałam z Syd i okazuje się, ze mamy tyle ze sobą wspólnego. Wiem, że nie chcesz, bym się umawiała, ale mogę pójść z nimi na lody?
      – Mówiąc „nimi” masz na myśli tylko Syd?
      – Tak.
  • Ida ŚlęzakProtest i poezja (w: „Dialog”) , 2020

    • Myles – jak piszą o sobie – są pochodzącymi z Bostonu nowojorskimi poetkami, ikonami lesbijskiej poezji i queerowej kultury. Mieszkały na Lower East Side i były związane przede wszystkim z ośrodkiem eksperymentalnej The Poetry Project w St. Marks Church, gdzie przez lata zajmowały stanowisko dyrektorek artystycznych. W swojej twórczości eksplorują doświadczenia kobiecości i nienormatywnej, queerowej tożsamości.
  • Ida ŚlęzakArchiwum i powtórzenie (w: „Dialog”) , 2020

    • Myles podczas kampanii w latach dziewięćdziesiątych identyfikowały się jako kobieta i lesbijka, a zatem ich problematyzacja własnej widoczności i żądanie adekwatnej reprezentacji rozgrywało się w oparciu o inne kategorie tożsamości.

O co chodzi w tej stronie?

Polska gramatyka jest skomplikowana i silnie zgenderyzowana. Nie oznacza to jednak, że niemożliwe jest używanie innych form niż „on” i „ona”.

Udostępniamy tutaj linki do przykładów użycia (w prostych zdaniach oraz w tekstach kultury: literaturze, prasie, filmach, serialach, muzyce) zaimków i innych form płciowych – nie tylko normatywnych „on” i „ona”, lecz także form niebinarnych, takich jak rodzaj neutralny czy postpłciowy.

Dlaczego należy je respektować? Bo zwracanie się do kogoś tak, jak sobie życzy, jest podstawą relacji społecznych. Nie powiesz do Ani „Franku”, nie powiesz „na ty” do osoby, z którą jesteś „na pan”, itp. A są osoby, które nie chcą, by im mówić „on” ani „ona”. Czy to uszanujesz, świadczy wyłącznie o Tobie.

Warto wrzucić link do swoich zaimków na swoje profile na portalach społecznościowych – nawet jeśli jesteś cis (= nie trans) i używasz „on” lub „ona”. – ponieważ dzięki temu pokazujesz wsparcie dla społeczności trans i normalizujesz podawanie zaimków przez osoby, których zaimki nie są oczywiste (więcej powodów tutaj).

Formy neutralne płciowo – jak np. „moi drodzy/drogie”, „drogie osoby”, „wszys* chętn*”, „jesteś wspaniałx”, itp. – są też przydatne, gdy zwracasz się do grupy ludzi lub do osoby, której płci nie znasz.

Już teraz w codziennej polszczyźnie używamy wielu form neutralnych płciowo: „moje kochanie zrobiło mi niespodziankę”, „proszę przyjść do szkoły z rodzicem”, „w urzędzie powiedziano mi, że...”, „dzwonili z gazowni”, „będę robić”, itp. Tutaj idziemy po prostu o krok dalej.

Strona główna