Moje zaimki to: ona/ich • Zaimki.pl

Moje zaimki to:

ona/ich

(Neutralne formy mnogie z zaimkiem „ona”)

Przykłady użycia w zdaniu:

Myślę, że ona są bardzo miłe, przyjacielskie i urzekające.
Tęsknię za ich śmiechem.
Chciałośmy ich posłuchać.
Chciałośmy posłuchać właśnie ich.
Napiszę do nich później.
Powiedziałośmy im, że je lubimy.
Powiedziałośmy to właśnie im.
To wszystko dzięki nim.
Spotkałośmy je wczoraj.
Spotkałośmy właśnie je.
Wycelowałośmy w nie palcem.
Poszłośmy z nimi do szkoły.
Rozmawialiśmy o nich ostatnio.
Chciałobyście pójść do kina?
Czy będziecie grały z nami?
Kiedy będziecie mogły się z nami spotkać?
Gdy byłośmy w domu, zaczęłośmy gotować.
Dostałośmy wyniki egzaminu i jesteśmy z nich zadowolone.
Wszystkie z nich chciały czego innego.
To miło, że nas państwo odwiedzają.
Czy będą państwo kontynuować subskrypcję?

Form ona/ich używa 5,7% osób niebinarnych.
Dane na podstawie Niebinarnego Spisu Powszechnego 2024.

Zaimek „ona” zapożyczony z języka chorwackiego, czeskiego, słoweńskiego i serbsko-chorwackiego, gdzie jest nienacechowaną płciowo formą liczby mnogiej. Dość zresztą intuicyjny w polszczyźnie: jak to okno → te okna, tak to ono → te ona.

Odmiana rodzaju neutralnego w liczbie pojedynczej dostępna jest tutaj

Mnogi rodzaj neutralny może być używany dla dowolnych grup, niezależnie od płci należących do nich osób.

Odmiana:

Mianownik	Dopełniacz	Celownik	Biernik	Narzędnik	Miejscownik
ona	ich / ich / nich	im / im / nim	je / je / nie	nimi	nich

Skąd w polszczyźnie tyle różnych form zaimków? Zapraszamy do lektury artykułu: Co warto wiedzieć o używaniu (i tworzeniu) zaimków?

1 os.	2 os.	3 os.	Przymiotniki
ało	ało	ły	e

Formy mnogie

Normatywne formy mnogie mogą być używane do opisu pojedynczej osoby, w tym jako dosłowne tłumaczenie angielskiego „they/them”. Są poprawne i bez tworzenia neogramatyki, a ich zamysł jest łatwy do zrozumienia dla osób znających angielski odpowiednik, aczkolwiek dla wielu jest to dezorientujące. Używanie ich wciąż wymaga wyboru między zgenderyzowanymi wersjami („oni” lub „one”). Nienormatywne formy mnogie mogą służyć nie tylko do opisu pojedynczych osób, ale również grup mieszanych lub o nieznanej płci. Więcej informacji o zwracaniu się do grup na naszym blogu: „Jak zwracać się do grup osób?”

Udostępnij:

O co chodzi w tej stronie?

Polska gramatyka jest skomplikowana i silnie zgenderyzowana. Nie oznacza to jednak, że niemożliwe jest używanie innych form niż „on” i „ona”.

Udostępniamy tutaj linki do przykładów użycia (w prostych zdaniach oraz w tekstach kultury: literaturze, prasie, filmach, serialach, muzyce) zaimków i innych form płciowych – nie tylko normatywnych „on” i „ona”, lecz także form niebinarnych, takich jak rodzaj neutralny czy postpłciowy.

Dlaczego należy je respektować? Bo zwracanie się do kogoś tak, jak sobie życzy, jest podstawą relacji społecznych. Nie powiesz do Ani „Franku”, nie powiesz „na ty” do osoby, z którą jesteś „na pan”, itp. A są osoby, które nie chcą, by im mówić „on” ani „ona”. Czy to uszanujesz, świadczy wyłącznie o Tobie.

Warto wrzucić link do swoich zaimków na swoje profile na portalach społecznościowych – nawet jeśli jesteś cis (= nie trans) i używasz „on” lub „ona”. – ponieważ dzięki temu pokazujesz wsparcie dla społeczności trans i normalizujesz podawanie zaimków przez osoby, których zaimki nie są oczywiste (więcej powodów tutaj).

Formy neutralne płciowo – jak np. „moi drodzy/drogie”, „drogie osoby”, „wszys* chętn*”, „jesteś wspaniałx”, itp. – są też przydatne, gdy zwracasz się do grupy ludzi lub do osoby, której płci nie znasz.

Już teraz w codziennej polszczyźnie używamy wielu form neutralnych płciowo: „moje kochanie zrobiło mi niespodziankę”, „proszę przyjść do szkoły z rodzicem”, „w urzędzie powiedziano mi, że...”, „dzwonili z gazowni”, „będę robić”, itp. Tutaj idziemy po prostu o krok dalej.

Strona główna