Zaimki.pl
Zaimki
Rzeczowniki
Teksty kultury
Materiały
Blog
Społeczność
Kontakt
Konto

Zaimki.pl
Strona główna Niebinarne zaimki i inne formy Neutralne rzeczowniki Przykłady z tekstów kultury Dodatkowe materiały Blog Społeczność queerowa Kontakt Mercz Twoje konto Szukaj
Strona główna Niebinarne zaimki i inne formy Neutralne rzeczowniki Przykłady z tekstów kultury Dodatkowe materiały Blog Społeczność queerowa Kontakt Mercz Twoje konto

Moje zaimki to:

on/jego lub ona/jej

(Formy wymienne: Rodzaj męski lub Rodzaj żeński)

Przykłady użycia w zdaniu:

  • Myślę, że on jest bardzo miły, przyjacielski i urzekający.
  • Tęsknię za jego śmiechem.
  • Chciałbym go posłuchać.
  • Chciałbym posłuchać właśnie jego.
  • Napiszę do niego później.
  • Powiedziałem mu, że go lubię.
  • Powiedziałem to właśnie jemu.
  • To wszystko dzięki niemu.
  • Spotkałem go wczoraj.
  • Spotkałem właśnie jego.
  • Wycelowałem w niego palcem.
  • Poszedłem z nim do szkoły.
  • Rozmawialiśmy o nim ostatnio.
  • Chciałbyś pójść do kina?
  • Czy będziesz grał z nami?
  • Kiedy będziesz mógł się z nami spotkać?
  • Gdy byłem w domu, zacząłem gotować.
  • Dostałem wyniki egzaminu i jestem z nich zadowolony.
  • Każdy z nich chciał czego innego.
  • To miło, że nas pan odwiedza.
  • Czy będzie pan kontynuować subskrypcję?

Odmiana:

Mianownik Dopełniacz Celownik Biernik Narzędnik Miejscownik
on go / jego / niego mu / jemu / niemu go / jego / niego nim nim

Skąd w polszczyźnie tyle różnych form zaimków? Zapraszamy do lektury artykułu: Co warto wiedzieć o używaniu (i tworzeniu) zaimków?

1 os. 2 os. 3 os. Przymiotniki
e e y

Udostępnij:

Przykłady z tekstów kultury:

Formy wymienne (on lub ona)

  • Bart Staszewski – „Lu ma 21 lat. Jest osobą niebinarną. (…)”, 2020

    • „Jako młoda osoba Lu ciężko walczyła o możliwość swobodnego szukania swojej tożsamości, w liceum zrozumiał, że jest niebinarny.”

  • Adam Sandach – Recenzja: „Väki. Lato skowronków” | Elina Rouhiainen (KIRJA - Kolektyw Tłumaczy Literatury Fińskiej) , 2020

    • „Bollywood, kolejna z nowych przyjaciół Kiuru, to osoba niebinarna, do której wszyscy zwracają się, stosując naprzemiennie formy męskie i żeńskie. W tym miejscu warto zaznaczyć, że w języku fińskim końcówki męskie i żeńskie w ogóle nie występują, zaimki nie zdradzą nam płci osoby, a nawet rzeczowniki nie mają rodzaju gramatycznego. W polskim natomiast takie formy występują wszędzie i od razu przypisują płeć postaci czy rodzaj gramatyczny przedmiotowi. Tłumacz świetnie sobie z tym poradził, używając zgodnie z wolą autorki i postaci naprzemiennie form żeńskich i męskich w wypowiedziach Bollywood, czy dotyczących jej/jego wypowiedziach innych bohaterów. ”

  • Andrea – Genderneutralizacja polszczyzny?, 2020

    • „Uznałem zatem, że fajnie by było te wszystkie pomysły na genderneutralizację polszczyzny zebrać w jedno miejsce i usystematyzować w tabelkach.
      Kto wie, może w takiej formie łatwiej będzie zauważyć prawidłowości, potencjalne problemy, możliwości rozwoju, a może nawet zbudowania spójnego i wszechstronnego systemu?
      Na pewno nie zbiorę ich wszystkich, ale próbować warto. A przynajmniej nie zbiorę ich wszystkich sama. (...)      ”

  • Krzysztof Bożejewicz – Maniak marudzi #27: Niebinarne tłumaczenia (w: „Przemyślenia Maniaka”) , 2019

    • „Osoby niebinarne (w tym yours truly) czasem wybierają opcję pt.: „Mów mi, jak chcesz”. W praktyce oznacza to, że można się do nich zwracać formami żeńskimi lub męskimi (a jeśli tego zechcą, to również wszystkimi pozostałymi wymienionymi i niewymienionymi w moim tekście). Argumentem przeciwko zastosowaniu takiego rozwiązania w przekładzie byłaby obawa przed niespójnością i narobieniem bałaganu. Ale wiecie: to słaby argument. Warto jednak stosować tę opcję rozważnie.”

  • Łukasz Jurewicz – Jestem osobą niebinarną płciowo. Mówię "zrobiłam" i "przyszedłem", to nikogo nie krzywdzi (w: „Noizz”) , 2020 ; formy wymienne

    • „Jestem osobą niebinarną płciowo. Od zawsze o tym wiedziałem, od dzieciństwa nie potrafiłam zrozumieć dlaczego nikt nie ma problemu kiedy bawię się żołnierzykami, a gdy miałem ochotę wozić lalki w wózku pod blokiem to nagle musiałem ponosić za to konsekwencje.”

  • Marta Nowak – Do Polski wróciła na chwilę, na pierogi. Zamiast tego było duszenie, noc na dołku, zeznania bez prawnika (w: „oko.press”) , 2020

    • „Wychowałem się w Warszawie. Co środa były imprezy lesbijskie w „Barbie barze”, „Utopia” była, „Lustro” też. Nikt mnie nigdy nie zaatakował ani nie obraził. Co prawda jak jechałam metrem, to się ludzie zastanawiali czy jestem chłopakiem, czy dziewczyną – niby pod nosem, ale tak, żebym słyszała. Wtedy jeszcze mówiłem o sobie dziewczyna i to było dla mnie ważne, więc rozwiązywałam tę ich zagwozdkę albo pytałam: co cię to obchodzi? I tyle.”

  • Chuck Wendig – Star Wars: Koniec i poczatek. Dług życia. (tłumaczenie: Anna Hikiert) , 2017

    • „Zazdroszczę wam dziś błogosławieństwa, które spłynie na was, gdy przyjdzie wam spotkać jego wysokość, jej łaskawość, jego wspaniałość, jej jaśniewyniosłość… korsarkę! Grabieżczynię! Piracką władczynię Dzikiej Przestrzeni! Arcyłotrzynię Eleodie Maracavanya!”

  • Elina Rouhiainen – Väki. Lato skowronków (Sebastian Musielak) , 2020

    • „Niedługo potem Bollywood spakowała swój skromny dobytek i poszła.
      – Bardzo fajna dziewczyna – powiedział tata Kiuru.
      Kiuru nie miała najmniejszej ochoty tłumaczyć tego tacie, ale dla Bollywooda musiała spróbować.
      – Harpreet to nie dziewczyna, tylko genderqueer.
      Queer as fuck, jak by sam powiedział. Tego jednak Kiuru nie odważyła się już powiedzieć na głos.      ”
    • „– Dai – odezwał się Dai. – A tamten to Bollywood, używaj naprzemiennie obu zaimków, męskiego i żeńskiego.
      Bollywood wróciła z dwoma filiżankami, jedną podała Daiowi.      ”
    • „– Zobaczmy, czy coś znajdziemy, jak wrzucimy te słowa do sieci – zaproponował Bollywood.
      Czekali trochę, aż zwolnią się komputery. Bollywood i Kiuru usiadły przy jednym, Nelu przy drugim.      ”

  • Rick Riordan – Młot Thora (tłum.: Agnieszka Fulińska i Marta Duda-Gryc) , 2016 ; postać genderfluid o zmiennych zaimkach

    • „– Widzisz, część ludzi pewnie tak by wolała – powiedziała Alex. – Oni nie są zero-jedynkowi albo są pośrodku spektrum czy jakoś tam. Jeśli chcą używać jakiegoś „onu” czy coś, to okej. Ale ja osobiście nie chcę stosować zawsze tych samych zaimków, ponieważ to nie w moim stylu. Ja się często zmieniam. Chyba o to chodzi. Kiedy jestem nią, jestem nią. A kiedy jestem nim, jestem nim. Nie jestem onym ani onu. Rozumiesz?”

  • Rick Riordan – Statek umarłych (tłum.: Agnieszka Fulińska i Marta Duda-Gryc) , 2017 ; postać genderfluid o zmiennych zaimkach

    • „Zapewne miało to być zabawne. Przez większość czasu Alex uważała się za dziewczynę, ale dziś ewidentnie występował jako facet. Czasem mi się myliło i używałem złego zaimka, mówiąc o nim/niej, Alex lubił więc – czy też lubiła – odpłacać mi pięknym za nadobne, bezlitośnie mnie podpuszczając. Bo na tym polega przyjaźń.”

  • Ursula K. Le Guin – Królowa Zimy (w: „Wszystkie strony świata”, tłum. Lech Jęczmyk) , 1980 ; postać niebinarna używająca zamiennie form męskich i żeńskich

    • „Ostatnie zdjęcie w promieniach obcego słońca: wyprostowana postać nieokreślonej płci w szarym płaszczu haińskiego kroju stoi, spływając potem, na zielonym trawniku obok Generalnego Przedstawiciela Ekumeny na planety zachodnie, stabila Hoalansa z Alb, który może (jeżeli zechce) ingerować w losy czterdziestu światów.
      – Nie mogę kazać panu tam wracać – mówi stabil. – Pańskie sumienie...
      – Dwanaście lat temu zrezygnowałem z królestwa na rzecz sumienia. Dostało, co mu się należało. Starczy tego dobrego – mówi Argaven Harge. Potem nagle wybucha śmiechem, zarażając nim stabila. Rozstają się w zgodzie, jaką starają się zaszczepić między ludźmi władze Ekumeny.      ”
    • „Argaven przesunęła spojrzeniem po wszystkich twarzach, tych pochylonych i niepochylonych.
      – Jestem Argaven – powiedziała. – Byłam królową. Kto teraz rządzi Karhidem?      ”

Rodzaj męski (on/jego)

  • Robin Marantz Henig – Dwie płcie to za mało (w: „National Geographic”) , 2020

    • „Najpierw uznał się za butch lesbian – lesbijkę przejawiającą stereotypowo męskie cechy, później – osobę genderfluid, aż w końcu zdecydował się na określenie „niebinarny transchłopak”. Brzmi to trochę jak oksymoron. Czy „niebinarny” i „chłopak” się nie wykluczają? Ale taka kombinacja wydaje się Charliemu najbardziej odpowiednia. Kilka miesięcy po naszej rozmowie wybierał się na studia i miał zamiar zacząć przyjmować testosteron.”

  • Ada Petriczko – Genderqueer: Nie ona. Nie on. Osoba (w: „Wysokie Obcasy”) , 2015

    • „– Wiara w płeć jest spełnianiem cudzych oczekiwań. Czym innym jest gra w płeć, uprawiam ją – mówi Robert, 35-letni pisarz z Warszawy. – Nie jestem mężczyzną, chociaż lubię swoje ciało i płynące z faktu jego posiadania korzyści. Nie jestem kobietą, chociaż gdybym miał wskazać najbardziej satysfakcjonujące mnie miejsce, byłoby ono w świecie kobiet. Nie jestem gejem, bo chociaż seksualnie pociągają mnie mężczyźni, zakochuję się w kobietach. Gej to kostium, taki sam konstrukt społeczno-kulturowy jak mężczyzna i kobieta. Nigdy nie miałem płci, ta jest nomadą.”

  • Bartek Biedrzycki – Confirmatio Vir Llamki, albo o wizycie Nieziemca Macka Simma na Starej Ziemi (w: „Dzieje się”) , 2018

    • „Usiedli. Vir wskoczyło na łóżko i zainstalowało się tam po turecku, Simm przysiadł na obrotowym krześle przy biurku.
      – Jak dorosnę, to chcę polecieć na Marsa.
      – Przecież już byłoś u mnie dwa razy.
      – Ale ja chcę na stałe      ”

  • Jacek Dukaj – Perfekcyjna niedoskonałość, 2003

    • „– Do Creytona powinniśmy dotrzeć w ciągu trzydziestu ośmiu k-godzin. Nawet zważywszy na utratę krwi pana i stahs McPherson–
      – Chciałuś powiedzieć – przerwał nu Zamoyski – powinniśmy byli tam dotrzeć. Samu twierdzisz, że po odcięciu od Plateau nie wiesz nawet, w którą stronę lecimy. Swoją drogą, zastanawiam się, jak to możliwe. Przecież chyba pamiętasz, gdzie celowałuś.      ”
    • „– To było wyzwanie na pojedynek – stwierdziła manifestacja Słowińskienu i kopnęła upuszczoną muszlę aż pod palmy. Stłukła sobie przy tym stopę i teraz podskakiwała na jednej nodze, wściekła – taki na poły komiczny behawior manifestowału Adamowi i Cesarzowi.”
    • „Jeszcze nie do końca świadomy otoczenia, zareagował w sposób stosowny dla ciążenia Farstone (lub Pałacu) – i w efekcie odbił się od bocznej ściany. Zamrugał, nie wierząc własnym oczom. Z odległości dwóch cali szczerzyłu się bowiem z niej, wielku jak posąg Stalina, Patrick Gheorg McPherson.
      W odruchu już niemal paniki odepchnął się Zamoyski wstecz, ku fotelowi. Nie mógł oderwać wzroku od ekranu z uspokajająco uśmiechniętum Patrickum – najpierw więc fotel wymacał, fotel i ciało na nim.      ”
    • „Głupi! Znajdujesz się w jenu wnętrzu, onu czyta twoje nastroje, pragnienia, instynkty, myśli nieomal – z napięcia mięśni, drżenia strun głosowych, temperatury naskórka, rytmu oddechu, łopotu serca, szumu krwi w żyłach i tkankach. Skąd niby wiedziału wówczas, że szukasz urynału? Nic wu nie umknie. Pozostajecie całkowicie w jenu władzy. Nie jesteś w stanie przekazać Angelice ni słowa tak, by onu o nim nie wiedziału.”

  • Marta Kisiel – Siła niższa, 2016

    • „– Ja co prawda słabo znam gościa - odparł po kilku chwilach - ale tak sobie myślę, że on to nie lubi nikogo.
      – Nawet swojego człowieka? Przecież jest aniołem stróżem. Ja swoich zawsze lubiłom. Jak miałobym im stróżować bez lubienia?      ”

  • Ursula K. Le Guin – Lewa ręka ciemności (tłum. Lech Jęczmyk) , 1987 ; postacie niebinarne używające form męskich

    • „Był tak kobiecy w wyglądzie i zachowaniu, że kiedyś spytałem go, ile ma dzieci, tak jakbym pytał matkę. Spochmurniał. Okazało się, że nie urodził ani jednego, za to spłodził sporo. Był to jeden z tych małych wstrząsów, jakich doznawałem na każdym kroku. Szok kulturowy był niczym w porównaniu z szokiem biologicznym, którego doznawałem jako osobnik płci męskiej wśród istot ludzkich, będących przez pięć szóstych czasu hermafrodytycznymi eunuchami.”
    • „Byliśmy kemmeringami przez siedem lat i mieliśmy dwoje dzieci. Jako dzieci jego łona nosiły jego imię Foreth rem ir Osboth i chowały się w ognisku jego klanu. Przed trzema laty poszedł do stanicy Orgny i teraz nosił złoty łańcuch celibanta. Nie widzieliśmy się przez te trzy lata, a jednak, kiedy zobaczyłem jego twarz w cieniu pod kamiennym łukiem, poczułem przypływ naszej dawnej miłości, jakbyśmy rozstali się zaledwie wczoraj, i doceniłem jego wierność, która sprawiła, że gotów był podzielić mój upadek. Czując znów na sobie te daremne więzy rozgniewałem się, bo miłość Asze zawsze zmuszała mnie do działania wbrew moim chęciom.”

  • Ginny Nawrocka – Cierpki zapach kosmosu (w: „Tęczowe i fantastyczne”) , 2020 ; oprócz tego także postaci niebinarne używające męskich i żeńskich form

    • „Ja, Gosia, Ewa i Jacek. Gosia była najmłodsza... Jest najmłodsza. Jacek jest z tego samego roku, co ja, ale onu urodziłu się na początku, a ja pod koniec. A Ewa jest pięć lat starszy ode mnie.”

Rodzaj żeński (ona/jej)

  • Piotr Wesołowicz, Dawid Krawczyk – Dwa miesiące aresztu dla aktywistki LGBT. Spontaniczna demonstracja w jej obronie (w: „Gazeta Wyborcza”) , 2020

    • „Sąd w Warszawie zdecydował o dwumiesięcznym areszcie dla Margot, aktywistki walczącego z homofobią kolektywu Stop Bzdurom. Informacja o tym doprowadziła do protestów, które sprzed siedziby Kampanii Przeciw Homofobii przeniosły się na Krakowskie Przedmieście i pod komendę na Wilczą. Policja zatrzymała kilkunastu ich uczestników.”
    • „Margot pożegnała się z grupą, która odprowadziła ją na Nowy Świat i zaczęła iść w stronę kościoła z pomnikiem Chrystusa. Wtedy podeszli do niej policjanci w mundurach i nieumundurowani, złapali za ręce i wsadzili do nieoznakowanego grafitowego samochodu. Doszło do szarpaniny między protestującymi i policją.”

  • Julia Właszczuk – Margot ze Stop Bzdurom: Nie mam czasu się bać (w: „Vogue”) , 2020

    • „Ostatnie dwa dni spędziłam w domu w gronie przyjaciółek. Czas minął nam na rozmowach, jedzeniu i kochaniu się. Po wyjściu musiałam na chwilę odciąć. Teraz powoli wracam do rzeczywistości i normalnego rytmu pracy, więc dziś mam się różnie – czasami czuję radość, a chwilę potem przygnębienie i stres. Dopiero dziś w nocy czytałam o wszystkim, co wydarzyło się przez ostatnie tygodnie i byłam pod ogromnym wrażeniem.”
    • „Przez pierwsze kilka dni część współosadzonych krzyczało w moją stronę obelgi i groźby, ale szybko im się to znudziło. Później kilka razy zaczepiano mnie tekstami w stylu: „Co tam Margareta?” czy „Jak masz na imię, dziewczynko?”. Prawie wszyscy współwięźniowie zwracali się do mnie żeńskimi zaimkami, czego nie mogłam wyegzekwować ze strony służby więziennej.”

  • Ann Leckie – Zabójcza sprawiedliwość (tłum. Danuta Górska) , 2015 ; postać niebinarna używająca form żeńskich

    • „Odwróciłam się, żeby jej się przyjrzeć. Była wyższa od większości Nilterek, ale tłusta i blada jak one wszystkie. Ważyła więcej ode mnie, ale ja byłam wyższa i znacznie silniejsza, niż mogło się wydawać. Nie zdawała sobie sprawy, na kogo się porywa. Była prawdopodobnie płci męskiej, sądząc po skomplikowanych kanciastych wzorach pikowania na jej koszuli. Nie miałam całkowitej pewności. To byłoby bez znaczenia, gdybym przebywała w przestrzeni Radch. Radchaai nie zwracają większej uwagi na płeć, a ich język – mój pierwszy język – w ogóle nie uwzględnia rozróżnień płci. Język, którym teraz mówiliśmy, uwzględniał i mogłam sobie narobić kłopotów, gdybym użyła niewłaściwych form. Nie pomagało, że wskazówki pozwalające odgadnąć płeć zmieniały się w każdym kolejnym miejscu, niekiedy radykalnie, i rzadko miały dla mnie sens.”

  • Ann Leckie – Zabójczy miecz (tłum. Danuta Górska) , 2016 ; postać niebinarna używająca form żeńskich

    • „– Przyszła przeprosić moją pracownicę. – Zastępczynię Daos Ceit, tam, w zewnętrznym biurze. – Ich matki są kuzynkami. – Formalnie słowo użyte przez Skaaiat oznaczało pokrewieństwo pomiędzy dwojgiem ludzi z różnych domów, którzy mieli wspólną rodzicielkę albo babkę, jednak w sensie potocznym dotyczyło dalszego krewnego, przyjaciela albo kogoś, z kim się dorastało. – Wczoraj miały się spotkać na herbacie, ale Tisarwat się nie pojawiła i nie odpowiadała na wiadomości. A wiesz, jak wojskowi się lubią z zarządem doków. – Czyli pozornie uprzejmość, a prywatnie pogarda. – Moja pracownica się obraziła.”

  • Yoon Ha Lee – Smocza perła (tłumaczenie: Agnieszka Fulińska i Aleksandra Klęczar) , 2019

    • „– Idzie ci lepiej niż zwykle – oznajmiło w końcu Sujin. Nie zauważyłam, że pogrążone w lekturze książki dotyczącej chemii zwracało na nas w ogóle uwagę.”
    • „– Nie ostrzegłoś przypadkiem Hwana, żeby trzymał się z daleka? – zapytałam.
      – Powiedziałom to ze względu na upiory.
      Musiałam przyznać, że mi zaimponowało.      ”

  • Ginny Nawrocka – Cierpki zapach kosmosu (w: „Tęczowe i fantastyczne”) , 2020 ; oprócz tego także postaci niebinarne używające męskich i żeńskich form

    • „Ja, Gosia, Ewa i Jacek. Gosia była najmłodsza... Jest najmłodsza. Jacek jest z tego samego roku, co ja, ale onu urodziłu się na początku, a ja pod koniec. A Ewa jest pięć lat starszy ode mnie.”

O co chodzi w tej stronie?

Polska gramatyka jest skomplikowana i silnie zgenderyzowana. Nie oznacza to jednak, że niemożliwe jest używanie innych form niż „on” i „ona”.

Udostępniamy tutaj linki do przykładów użycia (w prostych zdaniach oraz w tekstach kultury: literaturze, prasie, filmach, serialach, muzyce) zaimków i innych form płciowych – nie tylko normatywnych „on” i „ona”, lecz także form niebinarnych, takich jak rodzaj neutralny czy postpłciowy.

Dlaczego należy je respektować? Bo zwracanie się do kogoś tak, jak sobie życzy, jest podstawą relacji społecznych. Nie powiesz do Ani „Franku”, nie powiesz „na ty” do osoby, z którą jesteś „na pan”, itp. A są osoby, które nie chcą, by im mówić „on” ani „ona”. Czy to uszanujesz, świadczy wyłącznie o Tobie.

Warto wrzucić link do swoich zaimków na swoje profile na portalach społecznościowych – nawet jeśli jesteś cis (= nie trans) i używasz „on” lub „ona”. – ponieważ dzięki temu pokazujesz wsparcie dla społeczności trans i normalizujesz podawanie zaimków przez osoby, których zaimki nie są oczywiste (więcej powodów tutaj).

Formy neutralne płciowo – jak np. „moi drodzy/drogie”, „drogie osoby”, „wszys* chętn*”, „jesteś wspaniałx”, itp. – są też przydatne, gdy zwracasz się do grupy ludzi lub do osoby, której płci nie znasz.

Już teraz w codziennej polszczyźnie używamy wielu form neutralnych płciowo: „moje kochanie zrobiło mi niespodziankę”, „proszę przyjść do szkoły z rodzicem”, „w urzędzie powiedziano mi, że...”, „dzwonili z gazowni”, „będę robić”, itp. Tutaj idziemy po prostu o krok dalej.

Strona główna